hvil (subst.)
- 1. (liten pause) (subst.) bottoš
- 2. (avbrudd) (subst.) boatka
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hvil lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hvil Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hvil subst. Msc ent. ubestemt
- hvile Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hvile verb Imp