stå (verb)
- 1. (være i oppreist stilling) (verb) čuožžut (verb) ceaggát
- 2. (være skrevet) (verb) čuožžut
-
3.
(stå lenge)
(verb) čuččodit
- Bestemor sto på kanten av enga med riva i handa.
-
Áhkku čuččodii giedderavddas hárát gieđas.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
stå lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- stå Oza buot hámiid teavsttain →
-
- stå verb Imp
- stå verb infinitiv
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English