čuččodit (verb)
- bli stående
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čuččodit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb infinitiv
- avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- čuožžut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuožžut verb intransitiv
- čuččodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuččodit verb intransitiv infinitiv
- čuččodit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- čuččodit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- čuččodit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.