čuoččat (adverb)
-
(adverb) stående
- Bárdni njuikii čuoččat ja doamihii olggos.
- Gutten hoppet opp i stående stilling og skyndte seg ut.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čuoččat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- čuoččahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuoččahit verb intransitiv imperativ nektingsform
- čuoččahit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- čuoččahit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- čuoččat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čuoččat adverb