biegga (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
biegga lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- biegga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- biegga subst. ent. nominativ
- bieggat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bieggat verb intransitiv pres.partisipp