ent. flt.
nominativ biegga biekkat
akkusativ biekka biekkaid
genitiv biekka biekkaid
illativ biggii biekkaide
lokativ biekkas biekkain
komitativ biekkain biekkaiguin
essiv bieggan
Eanet sojahanhámit →

biegga (subst.)

ent. flt.
nominativ biegga biekkat
akkusativ biekka biekkaid
genitiv biekka biekkaid
illativ biggii biekkaide
lokativ biekkas biekkain
komitativ biekkain biekkaiguin
essiv bieggan
Eanet sojahanhámit →
biegga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biegga subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

biegga lea vejolaččat dán sáni hápmi:

biegga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biegga subst. ent. nominativ
bieggat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bieggat verb intransitiv pres.partisipp