boahtal (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
boahtal lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- boahtal Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- boahtal subst. ent. nominativ
- boahtalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- boahtalit verb intransitiv imperativ nektingsform
- boahtalit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- boahtalit verb intransitiv indikativ presens nektingsform