firtet (verb)
-
bli oppholdsvær;
slutte å regne
- Iđđedis arvvii lossadit, muhto firtii ovdal go vulggiimet.
- På morgenen regnet det kraftig, men det sluttet å regne før vi dro.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
firtet lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- firtet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- firtet verb intransitiv infinitiv