ent. flt.
nominativ hárát hárábat
akkusativ hárába hárábiid
genitiv hárába hárábiid
illativ hárábii hárábiidda
lokativ hárábis hárábiin
komitativ hárábiin hárábiiguin
essiv hárábin
Eanet sojahanhámit →

hárát (subst.)

ent. flt.
nominativ hárát hárábat
akkusativ hárába hárábiid
genitiv hárába hárábiid
illativ hárábii hárábiidda
lokativ hárábis hárábiin
komitativ hárábiin hárábiiguin
essiv hárábin
Eanet sojahanhámit →
hárát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hárát subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hárát lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hárát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hárát subst. ent. nominativ