hárát (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hárát lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hárát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hárát subst. ent. nominativ