presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hásttuhan hásttuhin
2.p.ent. (don) hásttuhat hásttuhit
3.p.ent. (son) hásttuha hásttuhii
1.p.tot. (moai) hásttuhetne hásttuheimme
2.p.tot. (doai) hásttuheahppi hásttuheidde
3.p.tot. (soai) hásttuheaba hásttuheigga
1.p.flt. (mii) hásttuhat
(mii) hásttuhit
hásttuheimmet
2.p.flt. (dii) hásttuhehpet hásttuheiddet
3.p.flt. (sii) hásttuhit hásttuhedje
presens nektingsform
(odne in) hásttut
preteritum nektingsform
(ikte in) hásttuhan
perf.partisipp
(lean) hásttuhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hásttut
imperativ 2.p.tot.
(til to) hásttuheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hásttuhehket
Eanet sojahanhámit →

hásttuhit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hásttuhan hásttuhin
2.p.ent. (don) hásttuhat hásttuhit
3.p.ent. (son) hásttuha hásttuhii
1.p.tot. (moai) hásttuhetne hásttuheimme
2.p.tot. (doai) hásttuheahppi hásttuheidde
3.p.tot. (soai) hásttuheaba hásttuheigga
1.p.flt. (mii) hásttuhat
(mii) hásttuhit
hásttuheimmet
2.p.flt. (dii) hásttuhehpet hásttuheiddet
3.p.flt. (sii) hásttuhit hásttuhedje
presens nektingsform
(odne in) hásttut
preteritum nektingsform
(ikte in) hásttuhan
perf.partisipp
(lean) hásttuhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hásttut
imperativ 2.p.tot.
(til to) hásttuheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hásttuhehket
Eanet sojahanhámit →
hásttuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hásttuhit verb transitiv infinitiv
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hásttuhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hásttuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hásttuhit verb transitiv infinitiv
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.