Neahttadigisánit

iskat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) iskkan isken iskkalin
iskkašin
(don) iskkat isket iskkalit
iskkašit
(son) iská iskkai iskkalii
iskkašii
(moai) iske iskkaime iskkaleimme
iskkašeimme
(doai) iskabeahtti iskkaide iskkaleidde
iskkašeidde
(soai) iskaba iskkaiga iskkaleigga
iskkašeigga
(mii) iskat iskkaimet iskkaleimmet
iskkašeimmet
(dii) iskabehtet iskkaidet iskkaleiddet
iskkašeiddet
(sii) isket iske iskkaledje
iskkašedje
presens nektingsform
(odne in) iskka
preteritum nektingsform
(ikte in) iskan
kondisjonalis nektingsform
(in) iskkale
(in) iskkaše
perf.partisipp
(lean) iskan
imperativ 2.p.ent.
(til en) iskka
imperativ 2.p.tot.
(til to) iski
imperativ 2.p.flt.
(til flere) isket
Eanet sojahanhámit →

iskat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) iskkan isken iskkalin
iskkašin
(don) iskkat isket iskkalit
iskkašit
(son) iská iskkai iskkalii
iskkašii
(moai) iske iskkaime iskkaleimme
iskkašeimme
(doai) iskabeahtti iskkaide iskkaleidde
iskkašeidde
(soai) iskaba iskkaiga iskkaleigga
iskkašeigga
(mii) iskat iskkaimet iskkaleimmet
iskkašeimmet
(dii) iskabehtet iskkaidet iskkaleiddet
iskkašeiddet
(sii) isket iske iskkaledje
iskkašedje
presens nektingsform
(odne in) iskka
preteritum nektingsform
(ikte in) iskan
kondisjonalis nektingsform
(in) iskkale
(in) iskkaše
perf.partisipp
(lean) iskan
imperativ 2.p.ent.
(til en) iskka
imperativ 2.p.tot.
(til to) iski
imperativ 2.p.flt.
(til flere) isket
Eanet sojahanhámit →
iskat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • iskat verb transitiv infinitiv
  • iskat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

iskat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

iskat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • iskat verb transitiv infinitiv
  • iskat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.