jeahkit (verb)
-
være tett
- Dat jeahká čázi.
- Den er vanntett.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
jeahkit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- jeahkit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- jeahkit verb transitiv infinitiv
- jeahkit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.