njáhcu (subst.)
- 1. (subst.) tøvær
- 2. fuktig snø
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
njáhcu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- njáhcu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- njáhcu subst. ent. nominativ