oppas (subst.)
- snø uten spor; (subst.) djupsnø
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
oppas lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- oppas Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oppas adj. ent. nominativ
- oppas Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oppas subst. ent. nominativ
- oppasmit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oppasmit verb intransitiv imperativ nektingsform
- oppasmit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- oppasmit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- oppastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oppastit verb intransitiv imperativ nektingsform
- oppastit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- oppastit verb intransitiv indikativ presens nektingsform