rihtu (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rihtu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rihtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rihtu subst. sg. nominativ
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English