riidu (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
riidu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- riidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riidit verb transitiv imperativ 1.p.tot.
- riidu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riidu subst. sg. nominativ
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English