ent. flt.
nominativ sáŋgár sáŋgárat
akkusativ sáŋgára sáŋgáriid
genitiv sáŋgára sáŋgáriid
illativ sáŋgárii sáŋgáriidda
lokativ sáŋgáris sáŋgáriin
komitativ sáŋgáriin sáŋgáriiguin
essiv sáŋgárin
Eanet sojahanhámit →

sáŋgár (subst.)

ent. flt.
nominativ sáŋgár sáŋgárat
akkusativ sáŋgára sáŋgáriid
genitiv sáŋgára sáŋgáriid
illativ sáŋgárii sáŋgáriidda
lokativ sáŋgáris sáŋgáriin
komitativ sáŋgáriin sáŋgáriiguin
essiv sáŋgárin
Eanet sojahanhámit →
sáŋgár Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáŋgár subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sáŋgár lea vejolaččat dán sáni hápmi:

sáŋgár Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáŋgár subst. ent. nominativ