sievlla (subst.)
- bløt vårsnø
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sievlla lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- sievlat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sievlat verb intransitiv imperativ nektingsform
- sievlat verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- sievlat verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- sievlla Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sievlla subst. ent. nominativ